امشب ناظران ۴ قاره کرهزمین به تماشای نیمسایه ماهگرفتگی مینشینند
تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۵۲۳۳۴
مهندس مسعود عتیقی مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: شبانگاه جمعه ۲۰ دی ماه ۹۸ ماه گرفتگی رخ خواهد داد که تا بامداد شنبه ۲۱ دی ماه ادامه خواهد داشت. این ماه گرفتگی به ساروس ۱۴۴ تعلق داشته و شانزدهمین گرفت از ۷۱ گرفت ماه گرفتگی ساروس مذکور است.
وی زمان آغاز ماه گرفتگی در تهران ساعت ۲۰ و ۳۷ دقیقه و پایان آن را در ساعت ۴۲ دقیقه روز شنبه ۲۱ دی ماه ذکر کرد و ادامه داد: زمان حداکثر گرفت ساعت ۲۲ و ۴۰ دقیقه شامگاه امشب جمعه ۲۰ دی ماه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عتیقی با تاکید بر اینکه قارههای آسیا، استرالیا، اروپا و آفریقا تحت پوشش ماه گرفتگی امشب ۲۰ دی ماه است، خاطرنشان کرد: این گرفت که از نوع نیمسایه است که در نجوم قدیم از آن به عنوان خسوف غیر مرئی یاد میشد؛ چرا که همان گونه که از نام آن پیدا است، در ماه گرفتگی نیمسایه تغییر نورانیت سطح ماه برای چشم انسان چندان محسوس نیست و به همین دلیل از ماه گرفتگی نیمسایه به عنوان ماه گرفتگی غیرقابل مشاهده یاد میشود.
به گفته وی از این رو بدیهی است که از نظر رصدی برای عموم مخاطبان و حتی آماتورهای دانش ستاره شناسی، چنین ماه گرفتگیهایی از جذابیت کافی برخوردار نبوده چون از دید چشم انسان تغییر محسوسی در نور ماه مشاهده نخواهد شد.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اضافه کرد: متاسفانه ماه گرفتگیهای پیش رو در سال ۹۹ از نوع نیمسایه است، یادآور شد: اولین گرفت بعدی ماه در سال ۱۳۹۹ روز جمعه ۱۶ خرداد سال ۱۳۹۹ رخ خواهد داد که این ماه گرفتگی نیز از نوع نیمسایه خواهد بود. اولین ماه گرفت جزیی قابل مشاهده در کشور نیز روز شنبه ۶ آبان سال ۱۴۰۲ خواهد بود که در سراسر ایران قابل مشاهده است.
عتیقی اولین گرفت کامل ماه در کشور را مربوط به روز یکشنبه ۱۶ شهریور سال ۱۴۰۴ خورشیدی دانست که قابل مشاهده است و افزود: اساسا در رخداد ماه گرفتگی باید زمین میان ماه و خورشید قرار داشته و ماه در وضعیت بدر(ماه کامل) باشد به نحوی که سایه زمین بر روی ماه قرار گیرد.
وی، "جزیی"، "کامل" و "نیمسایه" را از انواع ماه گرفتگی ها دانست و یادآور شد: با توجه به این که نور خورشید منبع پراکنده و گسترده نور محسوب میشود، با برخورد آن (نور خورشید) به زمین در پشت کره زمین، دو مخروط یکی مخروط بسته (مخروط جمع شونده) و دیگری مخروط نیمسایه (مخروط بازشونده) ایجاد میشود و در صورتی که ماه تنها از مخروط بازشونده نیمسایه عبور کند گرفت از نوع نیمسایه خواهد بود اما گاهی اوقات بخشی از ماه از درون سایه زمین عبور میکند که به آن گرفت "جزیی" میگویند.
عتیفی اضافه کرد: ولی برخی اوقات ماه پس از گذراندن سایه، به طور کامل وارد نیمسایه زمین میشود که گرفت "کلی" ماه محسوب میشود.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اضافه کرد: به رغم آنکه برخی تصور میکنند که ماه گرفتگی بیشتر از خورشید گرفتگی رخ میدهد اما در هر سال بین صفر تا ۳ ماه گرفتگی میتواند رخ دهد و این در حالی است که در هر سال بین ۲ تا ۵ خورشید گرفتگی رخ میدهد.
وی به دلایل آن اشاره کرد و گفت: علت آنکه عامه مردم وقوع ماه گرفتگی را نسبت به خورشید گرفتگی بیشتر میدانند این است که در هنگام ماه گرفتگی دو نیمکره شمالی و جنوبی که زمین در وضعیت شب قرار دارند، میتوانند تمام مراحل ماه گرفتگی را مشاهده کنند ولی در هنگام کسوف با خورشید گرفتگی سایه ماه بر روی زمین میافتد و بخش کوچکی از زمین تحت پوشش سایه قرار خواهد گرفت و در این شرایط بقیه سطح کره زمین، خورشید را به طور کامل در آسمان بدون هیچ گونه گرفتگی مشاهده میکنند.
این فعال حوزه نجومی خاطرنشان کرد: سراسر ایران تحت پوشش ماه گرفتگی شبانگاه جمعه ۲۰ دی ماه است ولی متاسفانه به علت ویژگی ماه گرفتگی نیمسایه تغییر نورانیتی در نور ماه در این شامگاه مشاهده نخواهد شد.
* ایسنامنبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۵۲۳۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازهترین نظریه توطئه: ما دو خورشید داریم که دومی پشت اولی پنهان شده!
به گزارش خبرآنلاین، گروه فیسبوکی «پیروان ناشناس نیبیرو» بهتازگی نسخه دیگری از تئوری توطئه مبتنی بر «دو خورشید در منظومه شمسی» منتشر کردهاند. شواهد نظریهپردازان این تئوری، هالهای از نور است که گاهی در اطراف خورشید دیده میشود؛ حال آنکه این نور درواقع پدیدهای جوی است و دهها سال است که منجمان آن را با عنوان «هاله خورشیدی» میشناسند.هاله، حلقهای از نور است که با شکست یا بازتاب آفتاب و مهتاب (نور خورشید یا ماه) در برخورد با بلورهای یخ پراکنده در لایههای فوقانی جو (معمولاً پرده نازک ابرهای سیروس) شکل میگیرد. هاله معمولاً به شکل حلقهای سفید و روشن دیده میشود (اثر بازتاب) و بعضی وقتها طیف رنگینکمانی نیز در آن پدیدار میشود (شکست).
سابقه تاریخی
ادعای وجود ۲ خورشید، مسبوق به سابقه است. سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) و در حین پخش زنده گذر سیاره عطارد از مقابل خورشید، اخترشناسی به نام «پل کاکس» در حال توضیح ماجرا بود که جسمی کروی روی نمایشگر ظاهر شد. این جسم احتمالاً خطای نوری بود و کاکس به شوخی گفت: «ممکن است بپرسید که این جرم گرد بزرگ در سمت راست خورشید چیست؟ خب، این خورشید دوم ماست! نمیدانم که آیا از وجود خورشید دوم اطلاع داشتید یا نه؛ اما این خورشید دوم واقعا وجود دارد و معمولاً از دید ما زمینیها پنهان است. ناسا و دیگر سازمانهای فضایی معمولاً این چیزها را از ما پنهان میکنند».
نظریهپردازان توطئه، این شوخی کاکس را به عنوان اثباتی بر وجود خورشید دوم، علم عثمان کردهاند.
چرا خورشید دوم وجود ندارد؟
صدالبته که تئوری توطئه وجود ۲ خورشید در منظومه شمسی، نشانی از حقیقت ندارد و دلایل علمی متقنی بر عدم وجود آن در دست داریم.
اخترشناسان از قرن نوزدهم توانستهاند با تحلیل اختلالات جزئی در مدار حرکت سیارات، وجود اجرام دیگر را پیشبینی کنند. نخستین آنها سیاره نپتون بود که موقعیت آن با رصد اختلالات حرکت سیاره اورانوس بهدقت مشخص شد و طی چند ساعت رصد، کشف شد. بررسی اختلالات مداری سیاره عطارد به شکلگیری نظریه نسبیت عام انجامید و بررسی اختلالات اجرام فرانپتونی و کمربند کایپر، احتمال وجود سیاره نهم را افزایش داده است.
این درحالی است که اگر ستاره دیگری در منظومه شمسی بود، اختلالات بهمراتب شدیدتری در مدار حرکت سیارات ایجاد میکرد، مدار زمین و دیگر اجرام دیگر ثابت نمیماند (این موضوع به مسئله ۳جسم معروف است و شما میتوانید در سریال مسئله ۳ جسم، جزئیات بیشتری از این مسئله را به زبان ساده ببینید).
از سوی دیگر، زمین و خورشید در وضعیت قفلشدگی گرانشی با یکدیگر قرار ندارند. قفلشدگی گرانشی، پدیدهای است که در ماه، قمر زمین هم میبینیم و بر اساس آن، دوره گردش وضعی و انتقالی ماه به دور زمین برابر است، به همین دلیل است که ما از روی زمین فقط یک نیمه ماه را میتوانیم ببینیم و از سطح ماه، زمین جایگاه ثابتی در آسمان دارد. اگر خورشید دوم بخواهد طوری حرکت کند که از نگاه ما زمینیها همواره پشت خورشید باقی بماند، فضاپیماهایی که به دور خورشید، عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و زحل چرخیدهاند میبایست نشانی از آن میدیدند و این درحالی است که هیچ فضاپیمایی، حتی آنهایی که پشت خورشید را رصد کردهاند (!)، نشانی از ستاره دیگر ندیدهاند.
درست است که حدود نیمی از ستارگان آسمان، ستارگان دوتایی یا چندتایی هستند، اما خورشید ما جزو دسته ستارگان منفرد است و با توجه به وضعیت حرکت ستارگان همسایه، تا آینده قابلپیشبینی بعید است که ستاره دیگری به خانواده منظومه شمسی افزوده شود.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904183 ذوالفقار دانشی